Οι…Τζαβάρες (N.Δ.)

ΔΕΝ το κατενόησαν. Νόμισαν πως θα τους βάλουμε στη σκηνή για να απολαύσουμε καυγάδες «οικογενειακούς», κομματικούς, παραταξιακούς. Από εκείνους που μας χόρτασαν, δεκαετίες τώρα, με τα στημένα, θεαματικά και «αποδοτικά» τους (σε ψήφους).

ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ, λοιπόν, σε ρόλο ανακριτή, πολιτικός κόσμος σε ρόλο δικαστή κι εμείς (από) κάτω, αφελείς προσκυνητές της εντιμότητας και της ειλικρίνειας του πολιτικού μας κόσμου. Μια «παράσταση» σαν τις (τόσες) άλλες, ένα θέατρο πολιτικών (διάβαζε κομματικών) αναμετρήσεων, που πόρρω απέχουν  από εκείνες των ....

 ιδεολογικών αγώνων που αλλάζουν κόσμους και διαμορφώνουν συνειδήσεις.

ΚΙ άρχισαν ανθρωπάκια τύπου Τζαβάρα (με τ’ ανάρια τους δόντια και ύφος είρωνα!) να περιγελούν αντιπάλους, χτυπώντας παλαμάκια. Πως ο Κάτσικας έχει να κάνει με έπιπλα κι όχι με μιζαδόρο γαλάζιο υπουργό. Και τύπωσε ο…τύπος διαφημιστικά παπατζήδων, για να διακωμωδήσει το συμβάν, λες και οι άμωμοι της Ν. Δ. ακούνε για μίζες και κοκκινίζουν, για οικονομισιές (τους) και πέφτουν απ’ τα σύννεφα.

Ο λόγος μας δεν είναι-δεν πρέπει να είναι- κομματικός-παραταξιακός, «οι καιροί γαρ ου μενετοί». Μην παίζουν «εν ου παικτοίς» τα παλικάρια-δεν τους βάλαμε να παίξουν, αλλά να ανακαλύψουν, να δικάσουν και να καταδικάσουν. Κι αν ακόμα δεν το’ νιωσαν πως κινδυνεύουν απ’ το ψυχρό κι ανώδυνο γιαούρτωμα (και τη ντομάτα) μέχρι το καυτό βόλι μιας «17Ν» που ακόμα δεν εμφανίστηκε (καλομελέτα κι έρχεται), κακό του (άδειου) κεφαλιού τους. Κι αν νόμισαν πως θα περάσουμε τις ώρες μας, τις μέρες και τα χρόνια μας στο τραπέζι της κομματικής διαπάλης και θα τους καμαρώνουμε για εντυπωσιακές ατάκες και ατέρμονες βερμπαλισμούς, είναι πικρά γελασμένοι. Ας περιμένουν. Τι; Την έκφραση της λαϊκής αγανάκτησης, σε μορφή που δεν την είδαν.

ΟΙ φαιδροί Τζαβάρες που φωνασκούν, κομπορρημονούν και αστειεύονται θα χάσουν τη φωνή τους. Και τα προνόμια και το βουλευτιλίκι τους. Οσονούπω και χωρίς άλλη προειδοποίηση. Να παρατήσουν τα «δικός μας», να ξεχάσουν το κόμμα, την πρακτική και την «ιδεολογία» τους και να παραδώσουν τους κλέφτες στο λαό. Τίποτα πιο αποτελεσματικό, καθησυχαστικό και…ηρεμιστικό για τον λαό-έτοιμο να τα (τους) κάψει ζωντανούς.
πηγη: http://activistis.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=4678:-n&catid=119:2010-03-31-20-07-16&Itemid=72